καυστήρας

Συσκευή κατάλληλη για την καύση στερεών, υγρών και αέριων καυσίμων (άνθρακα, πετρελαίου κλπ.) με σκοπό την παραγωγή θερμότητας. Η λειτουργία του κ. συνίσταται καταρχήν στην εισαγωγή ενός κατάλληλα προετοιμασμένου καυσίμου σε έναν μικρό ή μεγάλο θάλαμο (θάλαμος καύσης), όπου, σε συνδυασμό με το οξυγόνο του αέρα, προκαλείται η καύση. Η δομή και η λειτουργία του κ. μεταβάλλονται ανάλογα με τη φυσική κατάσταση του χρησιμοποιούμενου καυσίμου. Ο απλούστερος κ. είναι αυτός για τα στερεά καύσιμα σε τεμάχια (ξύλο, άνθρακες κ.ά.). Τα κύρια εξαρτήματά του είναι μια σχάρα, αποτελούμενη από ράβδους που απέχουν η μία από την άλλη. Από τα κενά περνά ο αέρας της καύσης και προσβάλλει τον άνθρακα, ο οποίος είναι τοποθετημένος σε σωρό επάνω στη σχάρα. Η σχάρα μπορεί να είναι οριζόντια, επικλινής ή με βαθμίδες. Όταν το καύσιμο έχει μορφή σκόνης, ο κ. αποτελείται από δύο αγωγούς, μέσα από τους οποίους περνούν αντίστοιχα η σκόνη και ο αέρας, τα οποία αναμειγνύονται σε ένα άνοιγμα έξω από τους αγωγούς. Προκειμένου για υγρά καύσιμα (πετρέλαιο, μαζούτ, αλκοόλ κ.ά.), ο κ. αποτελείται από μια συσκευή, η οποία μετατρέπει το υγρό σε μικρότατα σταγονίδια και το εκτοξεύει (ψεκασμός) στον θάλαμο καύσης υπό κατάλληλη πίεση και αναμεμειγμένο με τον αέρα. Όταν το καύσιμο είναι αέριο (μεθάνιο, φωταέριο, φυσικό αέριο κλπ.), το ίδιο το αέριο, καθώς διασχίζει με πίεση τον αγωγό, απορροφά τον αέρα από ρυθμιζόμενα ανοίγματα και έτσι δημιουργείται το καύσιμο μείγμα. Στη φωτογραφία, καυστήρας μαζούτ· δεξιά, σχηματική παράσταση της λειτουργίας του. Το μαζούτ απορροφάται, διαμέσου του σωλήνα (1) και του φίλτρου (2), από την αντλία (3) και οδηγείται στη δεξαμενή θέρμανσης (4). Από εκεί, αφού διυλιστεί (5), περνά, μέσω της βαλβίδας συγκράτησης (6), στον αγωγό (7) επιστροφής στη δεξαμενή, αν η ηλεκτρομαγνητική αντλία (8) είναι κλειστή (φάση απόπλυσης), ή σε αντίθετη περίπτωση (φάση έναυσης), στον αγωγό που οδηγεί στο στόμιο ψεκασμού (9). Εκεί αναμειγνύεται με τον αναρροφώμενο από το στόμιο (10) αέρα και αναφλέγεται εξαιτίας της παρουσίας ενός ηλεκτρικού τόξου (11). Η βαλβίδα (12) ρυθμίζει την πίεση του μαζούτ.

* * *

ο (ΑΜ καυστήρ, -ῆρος, Μ και καυτήρ) [καίω]

εργαλείο για καυτηρίαση

νεοελλ.

τεχνολ. συσκευή με την οποία επιτυγχάνεται η αμοιβαία επαφή ενός καυσίμου (υγρού ή αέριου) και ενός οξειδωτικού μέσου (αέρα ή καθαρού οξυγόνου) και στη συνέχεια η καύση τού μίγματος, για την παραγωγή θερμότητας, φωτισμού, κίνησης κ.λπ.